Een klein en verrassend tactisch kaartspel met een origineel mechanisme in een lief jasje
Voor de niet-Germanisten onder ons: ‘Piepmatz’ is de vooral in spreektaal gebruikte verzamelnaam van kwetterend kleine vogeltjes zoals mussen, merels en mezen. Figuurlijk wordt de benaming ook voor druk kwekkende kleine kinderen gebruikt.
Tot zover het linguïstische deel. In onze spellenwereld is Piepmatz een in 2018 uitgegeven kaartspel van Lookout Games, een kleinere Duitse uitgever die bekend staat voor zijn kwalitatief goede spelen (en zijn 20% hogere prijzen). Mijn eerste kennismaking had ik tijdens Spiel en bezorgde mij genoeg spelplezier om het spel aan te schaffen en hierbij onder de aandacht te brengen….
De opdruk van het prettig ogende doosje belooft een kaartspel voor de hele familie. De inhoud bestaat uit 2 pakjes van totaal 110 kaarten en 2 regelboekjes (Du/En). Illustrator Mike Langman verdient een pluim voor de mooie èn natuurgetrouwe tekeningen van de vele vogels in het deck.
Thema:
Om een voederplek dringen zich vele kleine vogeltjes en proberen de meeste korrels op te pikken. De maximaal 4 spelers proberen met het uitspelen van vogelkaarten uit hun hand zoveel mogelijk korrels op te pikken en een persoonlijke vogelverzameling aan zich te binden.
Het spel:
Als een soort omgekeerde T liggen een aantal kaarten met 1 tot 3 (graan? brood?) korrels op de tafel. Onderaan aan weerszijden dringen van 2 of 3 kanten de vogels die een korreltje mee willen pikken. Daarnaast ligt een trekstapel plus 3 open kaarten waarmee de spelers hun kaartenhand kunnen aanvullen. Er zijn 6 soorten vogels in het spel, 50% mannetjes en 50% vrouwtjes, elk met een waarde van 1 tot 6. Iedere speler start met 4 vogelkaarten in de hand.
De actieve speler kiest een kaart uit zijn hand en legt deze aan bij één van de 2-3 rijen vogels rond de voederplaats. Vervolgens vergelijkt hij/zij de opgetelde punten van de kaarten in die rij met de punten van de vogel die vooraan staat. Is dit getal hoger, mag de speler die voorste vogel toevoegen aan zijn verzameling en schuift daarna de vogel met het hoogste getal naar de voorste plek. Bovendien ontvangt de speler één van de voedselkaarten boven de voederplek. Welke, hangt af van de differentie tussen de (voormalige) voorste vogel en de opdringerige rij daarachter. Heeft de voorste vogel een waarde van 5 en de rij daarachter een totale waarde van 7 (dus een differentie van 2) neemt de speler de 2e voedselkaart.
Dan vult hij zijn hand aan tot vier, waarbij hij net als bij Ticket to Ride steeds mag kiezen tussen de open kaarten of de dichte stapel.
Kan of wil de speler geen kaart leggen die de volgorde verandert, vult hij de rij aan zonder dat er iets gebeurt. Dan mag hij/zij een kaart uit de hand toevoegen aan de eigen verzameling, waarbij die kaart niet hoger mag zijn dan de kaart die hij in de rij heeft gelegd.
Op deze manier leggen de spelers een steeds grotere verzameling vogels voor zich op tafel, voor elke soort een eigen rijtje. Enig denkwerk en planning is vereist: zowel het aantal, het getal op de kaart en een juiste verdeling tussen mannetjes en vrouwtjes is belangrijk voor de eindscore.
Helaas gaat ook het leven van zangvogels niet over rozen en hebben zij regelmatig te maken met vervelende eekhoorns en kraaien die hun voedsel stelen. In de trekstapel van de voederkaarten bevinden zich 3 kraai- en eekhoorn kaarten. Eenmaal getrokken, worden zij van onder naar boven steeds naast een voederkaart gelegd. Wie deze voederkaart neemt, krijgt de kraai of eekhoorn er gratis en met groot ongenoegen bij. De eekhoorn stelt 2 willekeurige voederkaarten, de kraai verjaagt één van de vogels in je verzameling, uiteraard bij je langste rij….
Als de natrekstapel van de voederkaarten is opgebruikt, eindigt het spel. Elke speler mag nog 1 keer 2 kaarten uit zijn hand selecteren om aan de eigen verzameling toe te voegen. Hiertoe worden de kaarten eerst gedekt op de tafel gelegd en dan gelijktijdig omgedraaid, met als gevolg uiteraard enkele onverwachte wijzigingen in de meerderheden.
De spelers ontvangen punten voor:
- Paartjes. Elk paartje van dezelfde soort is 5 punten waard;
- Meerderheden. (Alleen) de speler(s) met de langste rij van een soort mogen de opgedrukte punten (=1 tot 3 eieren) bij hun score tellen;
- Voederkaartjes. Elke speler telt de korrels van al zijn/haar voederkaartjes.
Wie de meeste punten heeft, is (hoe verrassend) de winnaar.
Piepmatz lijkt met zijn vertederende uiterlijk op een vriendelijk kaartspel voor de hele familie en je kunt het natuurlijk op die manier spelen. Wil je meer controle op je winkansen, moet je echter flink plannen en de verzameling van je medespelers in de gaten houden. En vergeet de paartjes niet, want die leveren al gauw een bonus van 20 punten op.
Conclusie: Een klein en verrassend tactisch kaartspel met een origineel mechanisme in een lief jasje. Aanbevolen!
• Aantal spelers: 2-4
• Speeltijd: 30 minuten
• Leeftijd: 10 jaar en ouder
• Spelmechanisme: Bonuskaarten en meerderheden verzamelen,
origineel mechanisme in plaats van ‘slagen maken’
• Moeilijkheidsgraad: 3/10; spelmechanisme moet 1e keer wennen
• Categorie: kaartspel, familiespel, tactisch
