Een dagje naar SPIEL

Zou Essen 2021 de moeite waard zijn? Na de  drooglegging van vorig jaar kriebelde het natuurlijk heel erg om weer eens naar het Mekka van spellenland te gaan, ondanks de vele opgelegde barrières in de vorm van mondkapjes, QR-codes en bezoekerquotums per dag. En dan keek ik nog niet naar het kleinere aantal deelnemers en het dientengevolge kleinere aanbod.

Na enig wikken en wegen met vriend Erwin kwamen we tot het compromis van een eendagsbezoek op de vrijdag. Wat waren mijn indrukken en ervaringen?

Vrijdag 10:15 liepen we Hal 3 binnen. Mijn eerste indruk: gezellig druk, maar (gelukkig) geen crowdsurfing. Ondanks het verbod liepen er nog steeds maniakale bezoekers met trollies en bolderkarren door de gangen, maar die kon je gelukkig redelijk ontwijken. Eigenlijk ademde alles meteen de sfeer van een ouderwetse Spiel uit: overal demo’s en verkoopstands, publiek dat alle talen sprak en regelmatig een ontmoeting met bekende mede-hobbyisten. Het grote verschil waren de alom vertegenwoordigde mondkapjes.

Nog geen kwartier na binnenkomst liepen we Dominique Metzler, het kloppende hart van SPIEL, tegen het lijf. Zij vertelde ons hoeveel moeite het had gekost om deze beurs met alle corona-beperkingen te organiseren en hoe gelukkig zij was dat het allemaal goed uit had gepakt. Ja, het was jammer dat enkele grote uitgevers (met name de Amerikanen en Juggernaut Asmodee) hadden afgezegd. En ja, het dagmaximum van 30.000 mensen was (nog?) niet bereikt. Maar iedereen vermaakte zich prima en ook de handelaren spraken over goede verkoopcijfers. Ze gaf toe dat ze de eerste dag tot tranen toe geroerd was en heel dankbaar was tegenover de uitgevers die SPIEL trouw waren gebleven.

Na deze hartverwarmende ontmoeting mengden we ons met een goed gevoel in de spelende menigte. Er mochten dan 3 hallen minder zijn: 1 dag is niet veel om alles een keer te doorlopen en te bekijken. Meespelen zat er niet echt in: het bleef bij kijken en speluitleg. Voor mijn inkopen moest ik me dus laten leiden door mijn eerste indruk en de adviezen van de mede-spelgekken (“heb jij nog een tip voor me?” was één van de meestgebruikte uitspraken op SPIEL 21). De tweede zin die ik ontelbare keren gehoord heb, is: “Je kunt hem al wel spelen, maar nog niet kopen!” Door corona en alle logistieke transportproblemen van deze zomer (niet te vergeten de exorbitante kosten), hadden vele nieuwe spellen de beurs niet gehaald. Onze oud-Hollandse gewoonte van ‘kijken, maar niet kopen’ kreeg zodoende op SPIEL een eigen dimensie. Het Tsjechische Delicious Games had van deze nood meteen een PR stunt gemaakt door per dag een maximum van 50 exemplaren van hun nieuwe spel Messina 1347 te verkopen [uit betrouwbare bron heb ik vernomen dat minstens één lid van UCP tot de weinige gelukkigen behoort….].

Viel er dan nog genoeg te kopen? Gelukkig wèl. Het waren met name de expert-spellen die ontbraken. De nieuwe(re) familiespellen waren veelal wel aanwezig, ook al was het aantal verkooppunten kleiner. Mijn favoriete spelwinkel AllGames4You ontbrak helaas en prijsvechter Spiele Offensive bood vooral sterk afgeprijsd oud spul aan. En je moest een beetje uitkijken, want door het wegblijven van de Amerikanen was de voertaal van de meeste spelregels Duits. De minder germanofielen onder ons  deden er goed aan om nog even te controleren of hun nieuwe aanschaf een begrijpelijke inhoud had.

Ook bij een verkleinde SPIEL was 1 dag te kort om alles te bekijken. Tegen 18:00 uur liepen we met vermoeide voeten en langgerekte armen van de vele tassen de beurs weer uit. Volgend jaar toch maar weer ouderwets 3 dagen. En natuurlijk hopen dat er in 2022 weer een ouderwetse SPIEL is met 1000+ aanbieders en vele volle hallen. Laat ik maar vast beginnen te sparen.

Bob Schubert