Pokémon Championship in Keulen

Hoe ging het Regional Pokémon Championship in Keulen?
Bauke vertelt het uit eerste hand….

Voor 2020 heeft The Pokémon Company besloten het WK te houden in London.
Sommige Amerikanen hebben hierdoor besloten WK 2020 wat minder serieus te nemen en rustig aan te doen met hun Pokémon jaar. Voor de Europeanen is dit hét moment om Pokémon te gaan spelen. Een WK in Londen is het eerste WK in Europa. Waar je ook in Europa Pokémon speelt: iedereen hoor je erover praten.
De Regional in Keulen zou de eerste Europese Regional zijn op het vasteland (er is al eentje in Sheffield geweest). De Regionals zijn een ideaal moment om punten te pakken voor de WK kwalificatie. Naast de Internationals (waarvan er wereldwijd maar 4 zijn) is een Regional het toernooi dat de meeste punten oplevert. En alleen spelers met genoeg punten kwalificeren zich voor het WK….
Het aantal Regionals is zeer beperkt, dus de verwachting was dat het aardig druk zou worden in Keulen. Op elke League Cup en League Challenge in Nederland hoor ik iedereen praten over het WK in London en elke Nederlandse Pokémon speler zou zich super graag willen kwalificeren. Toen dus het relatief dichtbije Regional van Keulen naderde, sprak iedereen daarover als dé kans om de kwalificatie een boost te geven.

Zelf wou ik best gaan maar had ik geen zin om alles te regelen: vervoer, hotel, locatie zoeken en alles waar daarbij komt kijken. Op een gegeven moment hoorde ik echter van de Arnhem groep (ze wonen niet allemaal in Arnhem maar dat is hun vaste speelstad) dat ze misschien een plekje over hadden omdat 1 jongen bij nader inzien op eigen gelegenheid wilde gaan. Dit was voor mij dé kans om zonder veel rompslomp naar Keulen te gaan! Na lang wachten bleek inderdaad dat die andere jongen alleen naar Keulen zou gaan en kon ik met het Arnhem groepje mee. Ik moest daarvoor een uitnodiging voor een weekendje Walibi met vrienden laten schieten. Balen, maar ik had al toegezegd aan het Arnhem groepje en ja: ‘een man, een man, een woord, een woord’ dus ik ging mee naar Keulen.

Ik wist totaal niet welke Pokémon ik wou spelen. Ik had een tijdje Lickilicky gespeeld, maar ik voelde de kracht niet meer en had de laaste weinig succes met dat deck. Uiteindelijk vond ik een post over een Quagsire Nagandel (dat wordt vaak afgekort tot ‘QuagNag’ en dat zal ik vanaf nu gebruiken). Ik had vorig seizoen al eens eerder QuagNag gespeeld en vond het toen geen geweldig deck. Maar er waren sindsdien een hoop nieuwe kaarten uitgekomen en een grote groep oude kaarten mocht niet meer gespeeld worden. Dus het had misschien wel zin om QuagNag nieuw leven in te blazen. Ik maakte mijn lijst op basis van die post maar ik gaf er hier en daar wel een eigen draai aan (een soort ‘Bauke-stijl’ variant). Ik moest nog tot de laatste dinsdag voor Keulen op de postbode wachten, maar de meeste kaarten had ik binnen. Op donderdagmiddag besloot ik nog om Espeon Deoxys Tag Team toe te voegen; die had ik zelf niet maar kon ik gelukkig van iemand lenen.
We gingen met zijn zessen naar Keulen: de 5 van het Arnhem team en ik. Mijn ambities waren beperkt met dit last minute gekozen deck. Ik hoopte alleen stiekem om de beste van mijn reis groepje te zijn.

En toen was al zover. Op de vrijdagochtend had ik afgesproken in Arnhem om vanaf daar verder te rijden met de auto naar Keulen. De lokale winkel had ook nog een Espeon Deoxys Tag Team liggen. Het kostte me een extra vroege trein, maar die schafte ik toen toch maar aan, omdat ik niet zeker wist of ik de jongen waarvan ik die kaart zou lenen, op tijd in Keulen zou treffen.
Na een autorit met veel werkzaamheden onderweg kwamen we aan bij het hotel. Het was een goedkoop hotel maar had wel prima bedden en meer hadden we ook niet nodig, aangezien we zondagavond alweer terug zouden gaan. Na het inchecken zijn we het centrum van Keulen gaan verkennen, waar ik Elsa (een van Nederlands beste en meest ervaren judges) nog tegen kwam. Het was prima weer en een gezellige dag, maar je voelde soms ook wel de spanning voor de volgende dag.…

Eindelijk zaterdag: Tijd voor het toernooi.

We waren prima op tijd en gingen een een rondje maken door de ruimte. Er waren heel veel Nederlands dus het was een goed moment om iedereen goedemorgen en veel plezier te wensen. Ik maakte een rondje door de zalen. Het was een soort theatergebouw. De Master TCG zaal waar wij de meeste rondes zouden spelen, was opgebouwd uit verschillende lagen met meerdere trappen. Het podium was gereserveerd voor de judges en de rest van de staf. Er was nog een andere zaal achterin voor juniors en seniors en een paar masters die ze niet in de grote zaal kwijt konden.
En toen begon de 1ste ronde. Tijdens de aankondigingen spraken ze over 726 masters. Dit betekende de grootste Regional van Europa ooit. 9 rondes best of 3 voor zaterdag en de spelers die 19 punten hadden verzameld mochten zondag verder in het toernooi. De start van de eerste ronde werd nog vertraagd door de opkomst van Pikachu op het podium.

De eerste ronde zat ik bovenin de zaal en verloor ik keihard. Ik kreeg totaal niets op het veld. Jammer maar helaas: 0-1-0 De 2e ronde speelde ik in de andere zaal; daar kwamen de mensen terecht die laag in stand stonden. Deze zaal was een stuk kleiner en we zaten hutje mutje tegen elkaar aan de connectie met de grote zaal was ook een stuk minder. Ik wou dus graag terug naar de hoofdzaal. Ik speelde een beginneling met Pikachu Zekrom Tag Team. Ik sprak Engels tegen hem maar achteraf bleek het een Nederlander te zijn. Ik had een plan tegen Pikachu Zekrom en dat voerde ik precies zo uit. Omdat hij een beginneling was maakte hij ook verschillende foutjes en kon ik eenvoudig winnen 1-1-0 De eerste 3 punten binnen!
De 3e ronde was ik inderdaad terug in de hoofdzaal. Wat volgde, waren vele rondes met ups en downs en de nodige opwinding. [Aangezien ik besef dat een gedetailleerd verslag voor niet-Pokémon spelers tamelijk onbegrijpelijk is, verwijs ik geïnteresseerden hiervoor naar Verslag Dag 1.
Na de 8e ronde had ik tot mijn eigen verrassing 19 punten! Ik was door naar dag 2!! Ik kon het haast niet geloven!!! Iedereen was blij voor mij. Ik was zo gelukkig! Ronde 9 moest ik eigenlijk winnen om een beter kans de maken op zondag, maar ik was er totaal niet bij met mijn hoofd, dus verloor ik 6-2-1.

Ik was zo gelukkig dat ik me geplaatst had voor dag 2! Alles voelde goed, iedereen kwam met felicitaties en ik was heel gelukkig. Toch blij dat ik niet naar Walibi was gegaan. Ik besefte toen ook ineens dat er ook andere dingen waren in mijn leven dan Pokémon dus ik vroeg me af hoe het ging met mijn favoriete voetbalploeg: Cercle Brugge. Die stonden toen 1-0 voor tegen de toenmalige nr. laatst. Dus ook dat leek goed te gaan. Ik voelde me de top van de wereld alsof er niets meer fout kon gaan…

We verlieten de zaal rond 20:20 uur. Ons doel was eventueel nog een supermarkt te vinden en iets voor avond eten. Liefst in de richting van de tramhalte. Onderweg kwam we nog Nederlanders tegen die op een terrasje zaten en ze juichten luid voor mij omdat ik dag 2 gehaald had 🙂 Een supermarkt vonden we niet en uiteindelijk zijn we bij een hamburgerzaak wat gaan eten en drinken. Het was gezellig maar toen kreeg Cercle Brugge 2 tegendoelpunten om de oren en verloren ze die wedstrijd. Dat betekende dat ze nu zelf de laatste plaats moesten overnemen van hun tegenstander, met dikke kans op degradatie Dus ik was enorm teleurgesteld en verdrietig. Ik had maar wat graag m’n Cercle shirt aan willen trekken terwijl ik die zondag op de toptafels zat. Maar ja…….

Zondag was te de dag van de beslissingen, en ik moest alles winnen voor de top 8 en een kans om 1ste te worden. Er waren 74 spelers doorgestoten naar dag 2. Niemand van het Arnhem groepje was zo ver gekomen. Wel had 1 speler top 128 gehaald. Natuurlijk wil je zo’n dag alles goed doen, maar ik moest in elk geval 2 rondes winnen om zeker te zijn van de top 64. Die zou mij 10 extra punten richting WK opleveren en een halve boosterbox aan kaarten van de toenmalige recentste set: 160 extra kaarten!.
Ik was behoorlijk zenuwachtig ook nog altijd behoorlijk aangeslagen door de nederlaag van de Cercle. Spelers die niets kunnen, zouden dag 2 niet gehaald hebben, dus ik moest tegen allemaal behoorlijke spelers aantreden. Ik wist wel dat er kans was dat ik de juiste decks zou treffen het allemaal wel zou gaan net zoals de vorige dag.
We kwamen op tijd in de zaal Het was nog behoorlijk rustig en veel spelers zouden pas later komen voor de side-events. Sommige spelers zouden misschien ook alweer op weg zijn naar huis. Voor mij was het tijd voor ronde 10!

Zondag werd opnieuw een dag (soms) geluk en (te vaak) frustrerende pech. Tot de laatste ronde maakte ik nog kans om bij de beste 64 te horen, maar het lot besliste anders. Uiteindelijk werd ik 68ste: net geen top 64 en balen dus. [Zie spelverslag Dag 2] Gelukkig waren de anderen ook klaar met hun side-event zodat we vrij snel de zaal konden verlaten en richting huis konden gaan. Na een lange reis was ik zondagavond weer blij om thuis te zijn.

Het was een een schitterend avontuur en ik had het voor geen goud willen missen. De zondag was natuurlijk verschrikkelijk teleurstellend, maar 68ste worden van de 726 master is zeker voor mijn doen een wereldprestatie! Ik ben heel dankbaar dat het Arnhem groepje mij meevroeg en wil me ook bedanken bij de andere Nederlanders die mij aanmoedigden en de steun die ik van iedereen kreeg. Ik ben ook blij met mezelf dat ik heb doorgezet toen het minder ging en dat ik ben blijven proberen.
Als je tot zover hebt gelezen wil ik graag bedanken dat je de tijd hebt genomen om dit hele verhaal te lezen en hoor ik graag wat je ervan vond!

Bauke