SPIEL 2025

Hoe was SPIEL in 2025? Een eerste persoonlijke impressie.

Terwijl in Essen de poorten van SPIEL25 de poorten nog moesten sluiten, was ik alweer hoog en droog (strikt figuurlijk uiteraard) terug in Nederland om mijn en andermans aanwinsten te bekijken – en mijn vermoeide voeten enige rust te gunnen. Inmiddels voelen deze voeten weer normaal aan en wordt het tijd voor een terugblik.
SPIEL 2025 beloofde weer nóg groter te worden dan de vorige, met een extra hal erbij (de 7e) en een verwacht bezoekersaantal van 220.000. Dat aantal is inderdaad gehaald, want voor alle 4 dagen waren alle tickets helemaal uitverkocht. En dat waren ze vast ook geweest zonder de (gelukte) poging voor een wereldrecord Catan-spelen (1170 spelers!) die voor vrijdag op het programma stond.

Bijna 900 aanbieders uit meer dan 50 landen verdeeld over 7 hallen. Ga er maar aan staan. Of vooral lopen, want een bezoek aan SPIEL kenmerkt zich door eindeloos geslenter door veelal drukke (door)gangen. De organisatie had een goede poging gedaan om de hallen op thema te organiseren. Hal 6 en 7 stonden vol met familie-spellen en Hal 2 was het Mekka voor alle rollen- en miniatuur-fans.

De kenner- en expertspelers moesten in Hal 3-4-5 zijn; kinderspellen vond je in de ellenlange Galleria, samen met de vele eettenten. Ondanks deze goede pogingen bleef de enorme Hal 3 met zijn vele belangrijke aanbieders (Pegasus, Lookout, Feuerland, CGE…..) het grote choking point waar je alleen schuifelend kon bewegen tussen de benen, rugzakken en voertuigen door.
De pizza-rugzakken waren weliswaar verboden, maar daar hadden vele bezoekers zich kennelijk niet aan gestoord. Daarnaast maakten natuurlijk de vele trolly’s en bolderkarren de gangen onveilig en was er een ware geboorte-explosie op het gebied van kingsize rollkoffers. Je zou er om moeten lachen, maar met een gebutst scheenbeen valt dat wat tegen – alhoewel ik zeker moest glimlachen bij de blik van een moeder met een zuigeling in de buik-buidel die een overvolle kinderwagen met spellen duwde (iets met prioriteiten).

Volgens de SPIEL WA groep waren er vele UCP leden op de beurs, maar zonder de groepsfoto als verzamelpunt kwam ik die deze keer nauwelijks tegen, met uitzondering van een zekere Louisa die ik minstens 3x daags tegen het lijf liep. Gelukkig was de UCP whatsapp er nog, die al snel volliep met reisberichten, aanbiedingen, tips en nog heel veel meer. Na 1 dag kwamen er ook nog ‘buit’ berichten bij met beelden van de gedane aankopen.

Net als de voorgaande jaren maakte ik gebruik van de “P10” om mijn vierwieler te stallen en vervolgens met de bus naar de beurshallen te worden vervoerd. Dat verliep alle dagen goed, al had ik veel mazzel op de vrijdag, toen er bij “Eingang Ost” (naar Hal8) een kleine verkeersinfarct ontstond nadat een eindeloze stroom bezoekers vanuit de U-Bahn het plein voor de ingang vulde en aldaar op de vloed stootte die door de bussen vanaf P10 werd uitgeladen. Mijn bus was de eerste die hierdoor naar Eingang West werd omgeleid en van daaraf was het maar een klein eindje naar de veel minder drukke Eingang Süd.

Het motto van een bezoek aan Spiel is: kijken-spelen-kopen. In Hal 1 vergaapte ik me voor de prachtige miniaturen die daar tentoon werden gesteld en keek met verbazing naar de populariteit van de massale verf-clinic die daar werd gegeven. Aan mooi aangeklede stands heerste er waarlijk geen gebrek en aan mooie spellen ook niet. Of het dan ook goede spelen waren, was natuurlijk de vraag. De kans dat je gericht iets kon uitproberen, was kleiner dan een prijs in de loterij, dus schoof ik regelmatig aan bij een tafel die toevallig vrij kwam als ik er langs liep. Dat leverde mij in elk geval het leuke 2-personen spel Architects of Amythis op en 5Families, een nieuwe spel van Friedeman Friese dat bij Queen is uitgekomen (gelukkig in een bekende groene uitvoering). Kopen is natuurlijk geen enkel probleem bij SPIEL , al had ik de indruk dat er steeds minder ‘winkel’ stands zijn en ook de 2e hands aanbieders kleiner in aantal worden. Dat kan door de hoge standhuur-prijzen komen, of doordat veel uitgeverijen ‘exclusief’ hun eigen (nieuwe) spellen verkopen. Populaire spellen zorgen zo voor ultra-lange rijen bij sommige uitgevers, maar dat lijkt tegenwoordig ook een soort van reclame.

Wie goedkoper wilde scoren en niet perse op de nieuwste spellen uit was, had natuurlijk al vele weken meegeboden op de non-shipping auction van de BGG site en kon in Hal 8 de buit binnen halen. Op de terugweg van Essen lag de bagageruimte van mijn stationcar voor de helft vol met spellen die ondanks een geavanceerde spellentetris niet meer in andere auto’s pasten.
De komende weken (en maanden) staan in het teken van het uitpakken en uitproberen van al de aangeschafte spellen. De SPIEL-dag van 1 november biedt daar al een goede eerste gelegenheid voor. Ik ben heel benieuwd!

Tot slot nog een serie beelden: